Robert Roche Olivar, Sandra Rodriguez Gil - Prosociality Inspired by the Charism of the Unity of Chiara Lubich. An Application in the School of Childhood
This article presents two distinct parts. The first tries to answer the questions: How do spiritual or religious intuitions apply in life? Or, better, how do certain evangelical passages come to pass when they pass through a structuring of a system of thought? What application characteristics can a certain charism have when analysed and experimentally applied from a scientific perspective and methodology? In this first part, we present a biographical and professional journey of an academic group that started from a concern and experience of a person, the first author, for about 38 years. This group was trying to develop a theoretical-application model initially originated in the educational field and currently active in various areas of human activity, responding to the spiritual charism of a contemporary woman recognised by an institution as universal by the church. The second part shows one of the last experiences of these applications in the educational field. This experience occurs specifically in the infantile age, which is a crucial stage to mark positive tracks in the development of the personality, as well as positive patterns for the later interpersonal and social relations that employ prosociality and cooperation with a very experimental methodology.
Prospołeczność inspirowana charyzmatem jedności Chiary Lubich. Przykład wykorzystania w przedszkolu
Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej podjęto próbę odpowiedzi na pytania: w jaki sposób duchowe lub religijne intuicje znajdują zastosowanie w życiu? Lub bardziej: co staje się z konkretnymi fragmentami ewangelicznymi, gdy przechodzą przez strukturę systemu myślenia? Jakie charakterystyczne cechy może uzyskać określony charyzmat, gdy analizuje się go i eksperymentalnie wprowadza w życie z naukowej perspektywy i metodologii? W pierwszej części przedstawiamy biograficzną i zawodową podróż grupy akademickiej, która rozpoczęła się od troski i doświadczenia osoby, pierwszego autora, około 38 lat wcześniej. Grupa ta starała się opracować model teoretyczno-aplikacyjny, początkowo osadzony w dziedzinie edukacji, a obecnie wprowadzany w różnych obszarach ludzkiej aktywności, odpowiadając na duchowy charyzmat współczesnej kobiety uznany za uniwersalny przez Kościół. Druga część prezentuje jedno z ostatnich doświadczeń owych aplikacji w dziedzinę edukacji. To doświadczenie odnosi się do wieku niemowlęcego, który jest kluczowym momentem w kształtowaniu pozytywnych rysów w rozwoju osobowości, jak również w budowaniu pozytywnych wzorców dla późniejszych relacji interpersonalnych i społecznych, łącząc prospołeczność i współpracę z bardzo eksperymentalną metodologią.