Elżbieta Aleksiejuk - Krytyka naturalizmu pedagogicznego w ujęciu Wasilija Zieńkowskiego (1881–1962)
Celem artykułu jest prezentacja rozważań Wasilija Zieńkowskiego (1881–1962) na temat naturalizmu pedagogicznego. W swojej krytyce Zieńkowski koncentruje się przede wszystkim na wskazaniu konsekwencji tego podejścia dla rozumienia człowieka jako podmiotu wychowania. Podkreśla, że pedagogika zbudowana na antropologii naturalistycznej nie jest zainteresowana „tajemnicą” człowieczeństwa, a proponowane przez nią rozwiązania są raczej tresurą niż wychowaniem. W ramach pedagogiki naturalistycznej człowiek jest obiektem, a nie podmiotem wychowania, ponieważ jest ona zbudowana na antropologii sprzyjającej dezintegracji człowieka jako osoby i psychosomatycznej jedności. Według Zieńkowskiego przezwyciężenie naturalizmu jest możliwe tylko na gruncie religii chrześcijańskiej, chrześcijańskiego personalizmu i sofiologii.
The Critique of Vasily Zenkovsky (1881–1962) on Pedagogical Naturalism
This article aims to present the reflections of Vasily Zenkovsky (1881–1962) on pedagogical naturalism. In his critique, Zenkovsky focuses on the consequences of this approach for understanding man as a subject of education. He argues that pedagogy based on naturalistic anthropology neglects the ‘mystery’ of humanity, and its solutions are more about training than education. Within the framework of naturalistic pedagogy, man is treated as an object rather than a subject of education because it is built on an anthropology that favours the disintegration of man as a person and psychosomatic unity. According to Zenkovsky, overcoming naturalism is possible only through Christian religion, Christian personalism and sophiology.
Pobierz plik PDF.