Aldona Zakrzewska - Szkoła wyższa źródłem humanizacji życia społecznego. Rozważania w perspektywie relacyjnego personalizmu Stefana Wyszyńskiego
Kardynałowi Stefanowi Wyszyńskiemu niezwykle bliskie były zagadnienia życia społecznego. Znalazło to swój wyraz również w jego nauczaniu, także tym adresowanym do środowiska akademickiego. Wyłania się z niego obraz szkoły wyższej, której jednostki ją stanowiące (nauczyciele, studenci) mają z jednej strony obowiązek służenia społeczeństwu i narodowi w duchu prawdy, wolności, sprawiedliwości i miłości, przez co w konsekwencji mogą przyczynić się do humanizacji życia społecznego; z drugiej zaś, przez wypełnianie swojego obowiązku, wynikającego z faktu, że człowiek nie jest tylko swoją własnością, ale również własnością rodziny, społeczeństwa, narodu, Kościoła, Boga, mają szansę dojrzewania do pełni swego człowieczeństwa. Podstawą tych refleksji wydaje się być głoszony przez Wyszyńskiego personalizm relacyjny, którego fundamentem jest teza, iż człowiek stanowi najwyższą wartość, ale któremu, dla stania się w pełni osobą, nieodzowna jest społeczność, a jednocześnie osoba jednostkowa, ze swymi wartościami i przymiotami, stanowi konieczny wymiar życia społecznego.
University as a Source of Humanization of Social Life. Thoughts on Cardinal Stefan Wyszyński’s Relational Personalism
Cardinal Stefan Wyszyński took a vivid interest in social life issues. His fact was, among other things, reflected in his preachings to academic circles. In Wyszyński’s preachings the concept of university emerges as a community of scholars and students who are duty-bound to serve a nation and society in the spirit of truth, liberty, justice and love, which in turn may contribute to the humanization of social life. On the other hand, the members of the university community are given an opportunity to develop a fully human nature through their service founded upon the belief that man does not entirely belong to himself, but he also belongs to a family, society, nation as well as the Church and God. These reflections appear to derive from Wyszyński’s relational personalism, whose cornerstone is the idea that man constitutes the ultimate value, yet in order to become a fully-fledged person he essentially needs a society. At the same time, while being the individual who carries his own values and personal traits, man is a wholly indispensable dimension of social life existence.