Leszek Waga - The Relevance of Biblical Exegesis to the Study of the Dynamics of the Ed-ucational Relationship in Contemporary Pedagogy. An Example of the Biblical Story of the Calling of Levi
Pedagogues analysing the role of theology in pedagogical sciences often see theology as the basis for making moral recommendations derived primarily from the Revelation contained in the Bible. This approach minimises the relevance of biblical sciences to pedagogy while narrowing the perspective of its research areas. Biblical exegesis is now revealing a number of issues of great importance for contemporary pedagogy. One of these is the dynamics of the educational relationship, especially the mutual influence and role of the educator and the student in the educational process. The main focus of this article’s analysis is the Gospel story of the calling of Levi (Matthew) and Jesus’ subsequent meal with sinners and tax collectors. The interpretative possibilities of this story, or rather of the one sentence linking the calling with the description of the meal (Mark 2:15), will be presented in the light of contemporary possibilities of biblical exegesis. The results of biblical studies do not conclusively resolve the question of whether, after the calling, the disciple followed the Master or the Master followed the disciple. This issue may be a symbolic exemplification of the problem of the subjectivity of the educator and the student in their educational relationship. The article deals with the meta-theoretical issue of pedagogy, demonstrating new possibilities for the use of biblical teachings in pedagogy. The aim of the study is to show close links between the dilemmas of contemporary biblical exegesis and issues of education. Sources for the analyses carried out include publications in the field of biblical exegesis as well as monographs and articles from the field of general pedagogy (concerning interdisciplinary research as well as the language of pedagogy) and Christian pedagogy.
Znaczenie egzegezy biblijnej dla badań nad dynamiką relacji wychowawczej we współczesnej pedagogice. Przykład biblijnego opowiadania o powołaniu Lewiego
Pedagodzy analizujący rolę teologii w naukach pedagogicznych postrzegają w niej niejednokrotnie podstawę do formułowania zaleceń moralnych, wywodzących się przede wszystkim z Objawienia zawartego w Biblii. Takie podejście minimalizuje znaczenie nauk biblijnych dla pedagogiki, zawężając jednocześnie perspektywę jej obszarów badawczych. Egzegeza biblijna ukazuje obecnie wiele problemów bardzo ważkich dla współczesnej pedagogiki. Jednym z nich jest dynamika relacji wychowawczej, a zwłaszcza wzajemny wpływ i rola wychowawcy i wychowanka w procesie wychowania. Głównym przedmiotem analiz niniejszego artykułu jest ewangeliczne opowiadanie o powołaniu Lewiego (Mateusza) i następująca po nim uczta Jezusa z grzesznikami i celnikami. Zaprezentowane zostaną możliwości interpretacyjne tego opowiadania, a właściwie jednego zdania łączącego zdarzenie powołania z opisem uczty (Mk 2,15), w świetle współczesnych możliwości egzegezy biblijnej. Wyniki badań biblijnych nie rozstrzygają jednoznacznie kwestii, czy po powołaniu uczeń poszedł za Mistrzem, czy Mistrz za uczniem. Kwestia ta może stanowić symboliczną egzemplifikację problemu podmiotowości wychowanka i wychowawcy w relacji wychowawczej. W artykule podjęto metateoretyczną problematykę pedagogiki, ukazując nowe możliwości wykorzystywania nauk biblijnych w pedagogice. Celem badań jest ukazanie bliskich związków pomiędzy dylematami współczesnej egzegezy biblijnej a zagadnieniami wychowania. Źródłami dla prowadzonych analiz są zarówno publikacje z zakresu egzegezy biblijnej, jak i monografie oraz artykuły z obszaru pedagogiki ogólnej (na temat badań interdyscyplinarnych, a także języka pedagogiki) i pedagogiki chrześcijańskiej.
Pobierz plik PDF.