Zbigniew Marek, Anna Walulik - Subjectivity in (of) Education. The Perspective of the Gospel
In the article, we concentrate on the role of the form teacher and pupil in the processes of the humanity formation. We deduce this from the main source of Christian knowledge, which is the Gospel. From this perspective, we indicate the activity of one more upbringing subject who is God seen as a person. In the processes of upbringing inspired by the Gospel, we have to deal with the triad, which comprise of the pupil, form teacher – man and form teacher – God. We seek the answer to the question about understanding the relationship between subjectivity of upbringing and education, which source means the Gospel. It opens new possibilities of development and the feeling of sense of own dignity of both the form teacher and pupil. The crucial role in this process one can designate to the religious education, which aim is to support the man in developing his humanity and achieving its completeness. In these processes, it can appear important to respect the assumption of the pedagogy of accompaniment and witness. These assumptions not only refer to the distinctive tasks of each of the subjects, but they also sensitise the cooperative basis of activity undertaken by each of them.
Podmiotowość (w) edukacji. Perspektywa ewangeliczna
W artykule podejmujemy refleksję nad miejscem oraz rolą wychowawcy i wychowanka w procesach kształtowania człowieczeństwa. Wyprowadzamy ją z głównego źródła wiedzy chrześcijańskiej, jakim jest Ewangelia. Z tej perspektywy wskazujemy na działanie jeszcze jednego podmiotu wychowania, jakim jest osobowy Bóg. W procesach wychowania inspirowanych Ewangelią mamy zatem do czynienia ze swego rodzaju triadą, którą tworzą: wychowanek, wychowawca–człowiek i wychowawca–Bóg. Poszukujemy odpowiedzi na pytanie o rozumienie związków zachodzących pomiędzy podmiotowością wychowania i edukacją, której źródłem jest Ewangelia. Otwiera ona nowe możliwości rozwoju i poczucia własnej godności zarówno wychowawcy, jak i wychowanka. Istotną rolę w tym procesie można przyznać edukacji religijnej, której celem jest wspomaganie człowieka w rozwijaniu jego człowieczeństwa i osiąganiu jego pełni. W procesach tych ważne może okazać się respektowanie założeń pedagogiki towarzyszenia i świadectwa. Założenia te odnoszą się do odmiennych zadań każdego z podmiotów, ale też uwrażliwiają na wspólne podstawy działania każdego z nich. Oznacza to, że edukacja religijna ma charakter kształcenia humanistycznego i religijnego.
Słowa kluczowe:
Bóg, religious education, God, osoba, person, edukacja religijna, subjectivity, analysis of interactions, podmiotowość, analiza interakcji