1/45 (2020)

The Christian Creeds outline the central beliefs of Christianity, providing a universal statement of faith for Christians everywhere. This is an account of one perspective on the Creeds, which begins in a narrow Christian community, moves through isolation and solitude, and ends at the edges of a new community; a journey which edges towards the human goal of self-acceptance and understanding. The doctrines are often perceived as fact, but are there grounds for a more nuanced approach? Theologically, some insiders have developed new approaches to Christianity, while traditional Church theology maintains a stubborn outward attitude of non-compromise. Others who have attempted to develop a more existential approach have been often vilified and disowned by the Church. But is there a third way? One which encompasses neither theological technicality nor angry emotional rejection, but a gradual dawning, personal realisation that we are all moving from one type of community to another, and that the answers lie in doubt rather than certainty. This paper analyses internal and external dialogues the author has experienced, when moving from the confines of a small Evangelical Christian Church community, through solitude, to the tentative edges of a new multi-vocal community. Starting with an analysis of Fowler’s methodology as a tool to evaluate the faith narrative, the author will examine the multiplicity of voices that have informed her journey. She will stop on the way to challenge and encourage the young adult who has become an outsider, to acknowledge the voices of dissenters, to accept a different form of spiritual friendship, and to encounter an evolving community which accepts new voices of gender, doubt and radical interpretation. Finally, she will visit a new creed and ask whether, in the famous words of T. S. Eliot, ‘... the end of all our exploring / Will be to arrive where we started / And know the place for the first time’.

We wspólnocie, samotnie, we wspólnocie: ku rozumieniu chrześcijańskiej wiary przez pokolenie postoświeceniowe, poewanglikalne, i po rewolucji lat 60-tych

Chrześcijańskie Credo wylicza główne prawdy chrześcijańskiej wiary, zapewniając jej uniwersalne wyznawanie wszystkim chrześcijanom. W tekście przedstawiono stanowisko autorki, perspektywę ujmowania wiary narodzonej w wąskiej chrześcijańskiej wspólnocie, przeniesionej przez izolację i samotność na brzeg nowej wspólnoty, mającą za cel osobową samoakceptację i zrozumienie. Doktryny są zwykle postrzegane jako fakty; czy istnieje jednak miejsce na światłocienie, na bardziej zniuansowane interpretacje? W teologii niektórzy ‘wtajemniczeni’ rozwijali nowatorskie  podejścia do chrześcijaństwa, podczas gdy tradycyjna kościelna teologia pozostaje zewnętrznym, upartym stanowiskiem braku kompromisu. Ci, którzy próbowali rozwijać bardziej egzystencjalne podejścia, byli często szkalowani i usuwani z Kościoła. Jednak czy istnieje trzecia droga? Taka, która zakłada nie teologiczny formalizm czy wściekły, emocjonalny bunt, ale stopniowe przebudzenie świadomości, że wszyscy wyrastamy z jednego typu wspólnoty ku innemu, a odpowiedzi leżą bardziej w wątpliwościach aniżeli w pewności. Artykuł analizuje wewnętrzne i zewnętrzne dialogi, które autorka prowadziła w okresie przechodzenia z granic małego Ewangelikalnego Kościoła, poprzez samotność, do niepewnych brzegów nowej, wielogłosowej wspólnoty. Rozpoczynając od analizy metodologii Fowlera, jako narzędzia ewaluacji religijnych narracji, autorka bada wielość głosów, które oddziaływały na jej wewnętrzną podróż.  Przystanki na tej drodze wynikały z potrzeby: wsparcia i zachęty wobec młodych dorosłych „outsiderów”, umocnienia głosów „odszczepieńców”, akceptacji różnych form duchowej przyjaźni i wreszcie napotkania rozwijającej się wspólnoty, która  zdolna jest pomieścić nowe głosy „gender”, wątpliwości i radykalne interpretacje. Ostatecznie przygląda się „A New Creed” i zastanawia się – słynnymi słowami T. S. Eliota – czy rzeczywiście „…pod koniec wszystkich naszych odkryć dotrzemy tam, skąd wyruszyliśmy i poznamy to miejsce po raz pierwszy”.

Pobierz plik PDF